АХЭ-ийн 1-р түвшингийн хүмүүст нийгмийн харилцаанд оролцоход нь зарим тусламж дэмжлэг шаардлагатай байдаг. Тухайлбал:

 

• Бусад хүнтэй харилцан яриа эхлүүлэх
• Бусад хүний бодсоноор хариу үйлдэл үзүүлэх
• Харилцан яриаг үргэлжлүүлэн авч явах зэрэгт
  бэрхшээлтэй учирдгаас болж гадны тусламж дэмжлэггүйгээр
  найз нөхөдтэй болоход хэцүү байдаг. Мөн:
  • • • • • • • • Зан үйлийн хувьд баригдмал хэв маягт автагдсан
                • Нөхцөл байдал өөрчлөгдөхөд тухгүйтдэг
                • Төлөвлөлт, зохион байгуулалт муутай байж болно.

 

---

 

АХЭ-ийн 2-р түвшингийн хүмүүст 1-р түвшингийн хүмүүсээс илүү дэмжлэг шаардлагатай байдаг. Энэ түвшингийн хүмүүсийн хувьд харилцан яриа хийх маш хэцүү байдаг ба дэмжлэг тусламж үзүүлсэн ч уялдаа холбоотой харилцахдаа хүндрэлтэй, хэвийн хөгжилтэй хүмүүсийн хувьд санаандгүй байдлаар, эсвэл зохисгүй байдлаар хариу үйлдэл үзүүлдэг. Мөн:

 

• Богино өгүүлбэрээр ярьдаг
• Тодорхой хэдхэн сэдвээр л ярьдаг
• Үгэн бус харилцаа, нүүрний хувирлыг ойлгохдоо
  тааруу байж болно. Жишээлбэл, харилцан ярилцаж
  байгаа хүнээсээ нүүр буруулж зогсоод ярих гэх мэт.

 

2-р түвшингийн хүмүүс өөрчлөлтийг хүлээж авахдаа муу,
өөрчлөлт гарахад их хэмжээгээр сэтгэл санаа хямардаг байж болно.

 

 

---

 

АХЭ-ийн 3-р түвшингийн хүмүүс хамгийн их хэмжээгээр тусламж дэмжлэг авах шаардлагатай байдаг. Тэдний хувьд үгэн ба үгэн бус харилцааг ойлгоход хэцүү байдаг. Мөн:

 

• Бусад хүнтэй харилцахаас зайлсхийдэг
• Үеийнхэнтэйгээ төсөөлөл шаардсан тоглоом тоглож чадахгүй
• Найзтай болох хүсэл сонирхол хязгаарлагдмал
• Найз нөхөдтэй болох чадвар сул
• Өдөр тутмын амьдралын хэв маягаа өөрчлөх дургүй
• Өдөр тутмын үйл ажиллагаанд нь нөлөөлөхүйц хэмжээнд давтамжтай зан үйл хийдэг
• Анхаарсан зүйл, хийж байгаа үйл ажиллагаанаас нь салгаж, өөрчлөх болвол маш их хямардаг

 

 

 

 

 

 

Илүү мэдээллийг Оношилгоо: DSM-V хэсгээс харна уу.